Dag 22. Wind.

7 april Lindisfarne Inn - Beal 9 km


De afgelopen nacht heb ik een klein beetje geslapen. Mijn tentje stond in de tuin van een nog gesloten hostel. Die stond naast een Esso-station aan de snelweg naar Schotland.
Erg veel lawaai de hele nacht door. Toen rond zeven uur iemand vlak naast mijn tent iets ging bouwen van metaal besloot ik op te breken.

Twintig minuten lopen richting Holy Island kwam ik bij een boerderij die ook een camping en restaurant had. Meteen voor twee nachten geboekt!
Mijn tentje bij een heftige storm opgezet - alle haringen heel diep in de grond. Vlak na mijn komst vertrok net de enige andere tentkampeerder. Op de foto hierboven zie je mijn huisje dapper standhouden in de storm. 

Daarna ben ik met de kleine rugzak gaan lopen naar de dam van Holy Island. Vanavond om 18 uur verdwijnt deze dam voor een aantal uren onder de golven - ik had dus tijd genoeg.
Toen ik bij het begin was kwam een grote groep wandelaars mij tegemoet. De leider van het groepje zei tegen mij dat ze vanwege de storm de wandeling hebben moeten annuleren.
Hij wilde voorkomen dat leden van zijn clubje in de Noordzee zou waaien. 
Dat was voor mij de reden om ook om te keren, terug naar de tent. 
Er stond ook een stevige koude wind en het regende flink. Morgen gaan we in de herkansing. 

Die middag ging ik naar het restaurant. Warm eten om weer op temperatuur te komen. Tomatensoep vooraf en daarna chili-con-carne met rijst en kaas. Erg lekker! 
 
Later werd het weer een stuk beter, de zon ging zelfs weer schijnen. Snel een stukje wandelen! 
 
 
Een waterig zonnetje boven de boerderij waar mijn tentje staat. 

 
Kwelder bij Holy Island. 

 
Een zwaan had zichzelf opgesloten in een hekwerk. Iemand had al een loopplank gemaakt zodat hij weg kan, maar de zwaan had het nog niet begrepen. 

Even iets over de geschiedenis van Lindisfarne / Holy Island:
Koning Oswald had de Ierse monnik Aidan uitgenodigd om het geloof hier in het noorden van Engeland te verkondigen. Deze koos het eiland als uitvalsbasis en plek voor een klooster. Dat is inmiddels bijna 14 eeuwen geleden.
Later kwam Cuthbert (waar het pad van gisteren naar genoemd is). Hij bracht het klooster meer in lijn met de eisen uit Rome, eerder volgde het klooster de Ierse kerk. Cuthbert was in zijn tijd een beroemdheid. Hij maakte wetten om de vogels en zeehonden hier te beschermen. Elke dag ging hij psalmen zingen en bidden tijdens een 'skinnydip' in de ijskoude Noordzee. Ik begrijp dat er elders nog steeds mensen zijn die dat doen. Ik laat het aan me voorbij gaan... 

Vandaag maar 9 kilometer gelopen. Morgen tweede poging voor Lindisfarne. 

PS Nu zit ik me af te vragen welke psalm Cuthbert zong... 


*
Klik hier om terug te gaan naar de eerste dag van deze tocht.

Klik hier voor dag 23.