15 juni Newcastle - King Seaways 18 km gelopen
Vanmorgen afscheid genomen van de herberg en richting Tyne gelopen. Die rivier moet ik rechts van mij houden om straks bij de ferry uit te komen. Maar ik heb nog zeeën van tijd.
Eerst een restaurant bezoeken voor ontbijt en koffie. Daarna naar het Baltic Centre for Contemporary Art om wat cultuur op de snuiven. Dat blijkt een heel groot en leeg museum te zijn. Die leegte is een beetje gevuld met enkele installaties, wat lange gekleurde doeken en een tent.
Eigenlijk best mooi maar het hoogtepunt was het buitenbalkon. Niet alleen vanwege het uitzicht over de rivier maar vooral vanwege de meeuwen die op een smalle rand rond het gebouw aan het broeden zijn. Kittiwake worden ze genoemd in het Engels.
Na het museum ben ik gaan lopen naar de veerhaven. Dat was toch nog ongeveer drie uur lopen.
Onderweg kwam ik langs het officiële einde (of begin) van het Hadrian's Wall Path. Heel toepasselijk heet dit plaatsje Wallsend.
Aangekomen bij de ferryterminal even aangemeld, dat was in een paar seconden geregeld. Toen moest de rugzak gecontroleerd worden door zo'n apparaat zoals je die ook op Schiphol ziet. Ik kan me niet herinneren dat dit op de heenweg ook moest.
Blijkt er een alarm af te gaan. Mijn mes is de schuldige. Ik snap niet precies waarom - een Zwitsers zakmes mag wel maar een mes die uit een houten houder geklapt kan worden mag niet.
Gelukkig hoef ik hem niet weg te gooien maar mag ik hem straks in IJmuiden weer in ontvangst nemen.
We verlaten de haven en gaan tussen twee vuurtorens de zee op. Op de noordelijke oever zie ik het kasteel dat ik de eerste wandeldag in Engeland ook al zag. Ook het hoge beeld van Cuthbert Collingwood is weer zichtbaar.
Collingwood is de vice-admiraal die de slag om Trafalgar - in 1805 tegen Napoleon - won nadat de veel bekendere Lord Nelson daar zwaar gewond raakte en stierf.
Collingwood is in Newcastle geboren vlakbij de Sint Nicolaaskathedraal. Hij was geliefd bij de bemanning van zijn schepen omdat hij tegen lijfstraffen was.
Meestal was hij op zee maar als hij toch thuis was en de hond uitliet had hij zijn broekzak vol met eikels die hij onderweg in de grond stopte.
Van de bomen die daaruit zouden groeien konden weer schepen worden gemaakt, zo was zijn uitleg.
Het schip King Seaways vaart schijnbaar langzaam langs de Engelse kust naar het zuidoosten.
Ik kruip in bed want straks gaat de klok weer terug naar Nederlandse tijd. Moet ik mijn uur weer inleveren.
16 juni King Seaways - Limmen 21 km
Best goed geslapen in mijn hut op de King Seaways. Ontbijt was gul - je kan blijven opscheppen zolang het schip nog vaart.
In Limmen heb ik eerst een lekker schepijsje gekocht en een beker bubble-tea. De eigenaresse van de ijssalon wilde mijn rugzak even optillen maar dat lukte haar niet.
Tot morgen!
*
Klik hier voor de volgende dag.
Klik hier om terug te gaan naar de eerste dag van deze tocht.