Dag 29 - 16 april 2023 - Zeven 7 km!
'k Moet het eerlijk toegeven: vandaag was ik veel te laat opgestaan. Daardoor leek het onmogelijk om de kerkdienst hier te bezoeken. Toch had ik me na het douchen in mijn 'zondagse pak' gestoken en was op weg gegaan naar het dorp Zeven. Een mooie route door een bos en langs een beekje.
Na zo'n anderhalve kilometer kwam ik bij een soort kasteel. Terwijl ik foto's maakte hoorde ik zingen.
Achter één van de muren was blijkbaar een kerkdienst bezig. Ik liep om het gebouw heen en zag een vrouw een grote deur open doen. Later begreep ik dat zij de kosteres was van de lutherse kerk die in het gebouw bijelkaar kwam. Ik ging tegelijk met haar naar binnen.
Daar waren ze nog steeds aan het zingen. De voorganger had het in zijn korte preek over Thomas, de beroemdste twijfelaar.
Twijfel is een onderdeel van ieder groeiend geloof - ook al willen we het soms wegduwen.
Het verhaal was duidelijk gericht op de kinderen in de dienst. De voorganger legde uit wat de betekenis van hun doop was. De kinderen mochten later op het podium komen met hun 'doopkaars' en ze kregen een 'waterkruis' op hun voorhoofd - ter herinnering aan hun doop. Allemaal zaken die voor mij nieuw waren.
Na afloop van de dienst werd een groepsfoto gemaakt van de kinderen met hun brandende kaarsen.
Een mooie dienst. Blij dat ik dit heb mogen meemaken.
Hierna ging ik het centrum van het dorp in voor een kop koffie.
Rond de middag naar de plaatselijke Griek voor een warm middagmaal. Openingstijden van winkels, restaurants en musea zijn vaak verrassend anders dan wij in Nederland gewend zijn. Restaurants gaan bijvoorbeeld vaak vanaf drie of vier uur een paar uur dicht tot ze weer opnieuw opengaan voor de avond-gasten.
Het streekmuseum, dat ik daarna bezocht, was pas open om half drie. Dat museum was - samen met de kerk - tot de reformatie een onderdeel van een nonnenklooster (dus geen kasteel).
In de tentoonstelling ging het bijvoorbeeld over de geschiedenis van Zeven. Met porselein uit de streek, oude foto's van bewoners in klederdracht, met zaken uit de oertijd die waren gevonden in deze streek. Kortom precies zoals een streekmuseum hoort te zijn: rommelig compleet!
Mijn blaar heb ik doorgeprikt maar ik weet niet of ik er morgen op kan lopen. Het moet wel leuk blijven...