Dag 67 - 24 mei 2023 - van Trelleborg naar Aggarp 20 km
(klik op de foto's voor een vergroting)
Vandaag heb ik de meest zuidelijke stad van Zweden verlaten, op weg naar het noorden. Niet dat ik nu erg ver naar het noorden ga lopen - vergeet niet dat Zweden 1550 kilometer lang is!
Ik hoop tot Helsingborg te komen en vanaf daar over te steken naar Denemarken. Maar dat zal pas over een week zijn, denk ik.
Vanmorgen afscheid genomen van het hostel en al snel liep ik over het Zweedse platteland. Niet echt plat als Nederland want vandaag heb ik ook wat hellingen moeten nemen.
Door de vele knotwilgen en de twee molens die langs mijn pad stonden leek het wel meer op Nederland dan ik had verwacht!
In het begin was het weer grijs en donker maar het bleef droog. Later kwam de zon erbij, ik had toch nog sunblock nodig.
Als ik mensen spreek doe ik dat nu in het Engels, dat gaat me beter af dan Duits. Maar ik versta Zweeds ook wel een heel klein beetje.
Toen een Zweedse vrouw vertelde aan een andere Zweed wat ik haar had gezegd over mijn reis reageerde die tweede met een uitdrukking die ik alleen kan vertalen als "sapperderflap!"
We moesten allemaal lachen.
Onderweg mijn rugzak even geparkeerd tegen een witte kerk.
Ik probeer iedere vijf kilometer een rustpauze in te lassen. Even de schoenen uit en mijn sokken laten drogen. Telefoon aan de accu en zelf even wat eten en drinken.
Na de pauze wilde ik de kerk van binnen bekijken maar deze was helaas op slot.
Iemand die de paden van het kerkhof aan het schoonmaken was vertelde dat men hier voorzichtig is geworden met deuren open laten staan.
"Op het platteland gaat men steeds meer hetzelfde doen als in de stad", klaagde ze.
Het was mij ook al opgevallen dat er veel huizen met alarmsystemen uitgerust zijn.
Of die angst terecht is kan ik niet beoordelen - volgens mij is Zweden een veilig land. Maar misschien ben ik een...
Als liefhebber van geschiedenis was ik blij dat ik langs de grafheuvels van Gylle kwam.
Eeuwenlang heeft men hier mensen bijgezet. Vanaf ongeveer 1800 voor tot 400 na Christus zijn ze in gebruik geweest - de bronstijd en de ijzertijd. Maar sommige van dergelijke heuvels zijn tot zesduizend jaar oud - het stenen tijdperk dus.
Hier zijn nog nooit opgravingen gedaan - graven moet je ook met rust laten, vind ik. Maar misschien ligt er wel een schat onder de heuvels...
Deze steen langs mijn pad heeft een mooie tekst uit Marcus 6 vers 31.
Mijn tent staat op een net gemaaid grasveldje achter de molen van Aggarp. Als je in de buurt ben kan ik koffie maken. Wel zelf een kop, melk en suiker meenemen...