9 april Beal - Burnmouth 32 km
Als je alles moet dragen blijf je erg kritisch. Het lijkt alsof alles steeds minder ruimte in neemt...
Natuurlijk weer een Engels ontbijt gekozen met twee koppen koffie.
Daarna het pad weer opgezocht. Goed nieuws: de zwaan is vrij!
Het lopen ging heel voortvarend. Met een mooi ritme kwam ik in Spittal en Tweedmouth. Zoals de naam al zegt ligt dat aan de rivier de Tweed. De grensrivier tussen Engeland en Schotland.
Maar hier ligt ook een stuk Engeland aan de Schotse kant: Berwick-upon-Tweed.
Om dit mooie vestingstadje is meerdere keren gestreden tussen de beide landen. Daarom is er ook nog een oude stadsmuur met poorten. Uiteindelijk is het in Engelse handen gekomen, voorlopig.
Voor het eerst sinds tijden een softijsje gekocht. Het paste bij het mooie weer toen ik in Berwick-upon-Tweed was.
Je ziet hier regelmatig mannen in korte broek maar met een winterjas aan. Blijkbaar is er nog een strijd tussen boven en beneden...
Omdat mijn haar over mijn oren gaat groeien ook een goedkope tondeuse gekocht.
Vlak voordat ik de grens over ging even een pauze genomen en daar op een stille plek mijn haar bijgeschoren - gelukkig had ik een spiegeltje.
Zoals jullie begrijpen: ik ben de grens over!
In dit land mag je wild kamperen. Ik heb een mooie plek gevonden achter de Burnmouth Village Hall.
Totaal maar liefst 32 kilometer gelopen!
Alleen een buitje rond de grens. Verder gewoon prachtig weer!
Nu thee zetten en lekker vroeg onder de wol!
De foto's -
*
Klik hier om terug te gaan naar de eerste dag van deze tocht.