29 juni Vlieland 19 km
Preekstoel
Gisteren al iets laten zien van de gedichten die autobanden schrijven in het zand. Vandaag de teksten opnieuw gevonden op het strand van Vlieland:
Ik laad mijn hart vol Waddenzee, een beetje stiekem, zonder vragen. Ik neem een beetje Vlieland mee, zoveel als ik kan dragen.
Wat de diepste indruk maakt werd door water aangeraakt. Door geen mens gestoord neemt de zee het laatste woord.
Leef op het ritme van de zee. Leef zonder het tikken van de tijd.
Zilte zoute tranen, sta niet stil maar dans je dag. Vier het leven, dankbaarheid, verzandt plots in een schaterlach.
Dat waren de vier buitenband-gedichten.
Vanmorgen boodschappen gedaan. De enige supermarkt is ver lopen, zo'n drie kilometer. Maar ze zeggen dat lopen gezond is...
Vanmiddag gezwommen, best verfrissend want het is warm hier.
De ingang van het armenhuis vlakbij de kerk. In gebruik geweest tot midden vorige eeuw.
De Nicolaaskerk hier is elke middag een uur open voor stille tijd. Het is een mooie oude kerk aan een eigen kerkplein.
Lekker even uit de hitte in de koelte van dit gebouw is sowieso fijn - en even in stilte zitten zet alles even stil.
De kerk werd bezocht door Michiel de Ruijter die een tweede woning had op Vlieland. Eén van de kroonluchters is door hem betaald.
Vroeger werden walviskaken gebruikt als grafsteen. Een aantal stond nu in de kerk.
Morgen nog een dag op Vlieland. Vrijdag ga ik reizen naar ......
Tot morgen!
*
Klik hier voor de volgende dag.
Klik hier om terug te gaan naar de eerste dag van deze tocht.